www.dailydrawing.nl

Ivan Aleksandrovitsj Gontsjarov (Иван  Александрович Гончаров; 1812-1891)

I have chosen Gontsjarov because he wrote the book that I love more than any of the books I have ever read: Oblomov.

'Oblomov was a man of some thirtytwo or thirtythree years old, of medium height, a pleasant appearance and dark grey eyes, but without any marked feature; with no indication of concentrated thinking.'

The funny thing is, that in Oblomovs life, a life in which nothing seems to occur, where not one plan ever materializes and love has no physical reality, a lot of things actually do happen.

Gontsjarov excels in conjuring up images of everything to which the eye or the mind might be exposed, be it a simple observation or a grand thought. In each seemingly insignificant detail that he describes some little treasure can be uncovered that merits of a moment's attention. What that valuable little thing may be becomes visible only to someone who considers all things, large or small, as equally important.

Every sentence in this book is beautiful and speaks directly to the imagination.

Take this one:

'A laugh in which even eyebrows and sideburns are called on to play their part. It is quite possible for a bird to alight from these sideburns'

Or this one:

'What lovely arms you have,' he suddenly said. 'One could draw them just like that'

This observation comes from Oblomov, who is not a draughtsman at all. He sees something, he admires its beauty, but he won’t take it any further. In Oblomov’s life, things are not necessarily there to serve his personal happiness. Oblomov is content to just contemplate the world and everything in it, to think about what he sees and to share these observations with others.

Dutch:

Ivan Aleksandrovitsj Gontsjarov (Иван  Александрович Гончаров; 1812-1891)

Gontsjarov koos ik, omdat hij het boek schreef, dat misschien wel het meeste indruk op mij heeft gemaakt van alles wat ik tot nu toe gelezen heb: Oblomov

"Oblomov was een man van een jaar of twee, -drieëndertig, van middelbare lengte, met een innemend uiterlijk en donkergrijze ogen, echter zonder een enkele markante gelaatstrek, zonder iets, dat wees op geconcentreerd denken."

Het is grappig, dat er in het leven van Oblomow, een leven waarin niets voorvalt, geen plan werkelijkheid wordt en liefde niet tastbaar is, juist van alles gebeurt.

Gontsjarov is er een meester in om van alles waaraan het oog en de geest worden blootgesteld een beeld op te roepen, van simpele observaties tot grote gedachten. In elke ogenschijnlijke onbenulligheid die Gontsjarov beschrijft, schuilt iets dat de moeite waard is om bij stil te staan. Wat dat is, kun je alleen ontdekken door al deze zaken, groot of klein, als gelijkwaardig te beschouwen. .

Elke zin is mooi en spreekt tot de verbeelding.

Bijvoorbeeld:

"Een lach waarin zelfs wenkbrauwen en bakkebaarden worden betrokken. Uit deze bakkebaarden zou best een vogel kunnen opvliegen."

Of:

'Wat hebt u een mooie armen', zei hij plotseling. 'Om zo uit te tekenen'.

Deze zin wordt uitgesproken door Oblomov, die überhaupt geen tekenaar is. Hij ziet iets en vindt het mooi, maar daar blijft het bij. In het leven van Oblomov hoeven de dingen niet per se gebruikt te worden voor het eigen geluk. Voor Oblomov is het genoeg om de wereld te observeren, er over na te denken en zijn gedachten te delen met anderen.